K.I.D.S czyli wolontariat kompetencyjny prowadzony w metodyce design thinking
Monika Wietrzyńska
Rozmowa z Pauliną Ignatowską-Zarembą, Wiceprezeska Zarządu ds. Relacji ze Szpitalami Fundacji K.I.D.S.
– Paulina – rozpocznę od gratulacji ponieważ jesteś nową wiceprezeską Fundacji K.I.D.S. Brawo! Czy mogłabyś chwilkę opowiedzieć o tym, czym się Fundacja zajmuje oraz o tym jakie działania udało Wam się zrealizować w minionym roku?
– Fundacja K.I.D.S. czyli Klub Innowatorów Dziecięcych Szpitali została powołana przez Tomka Rudolfa. Jest on jest liderem i innowatorem w obszarze biznesu, przez wiele lat zajmował się wsparciem firm w zmianie i współpracą ze startupami. Zderzenie tego świata z doświadczeniami szpitalnymi, poczucie absurdu w starciu z systemem ochrony zdrowia, było bodźcem do powstania Fundacji. Zajmujemy się przede wszystkim innowacjami i ulepszaniem poziomu obsługi, mam spore doświadczenia zarówno jako stali użytkownicy dobrze zaprojektowanych usług, jak i eksperci na co dzień pracujący w przestrzeni biznesowej nastawionej na innowacje i innowacyjne podejścia w obszarze client service, user experience.
Naszym podejściem projektowym staramy się wspierać proces zmiany. Zdajemy sobie sprawę, że publiczny obszar zdrowia nie dostał, w porównaniu z biznesem, wystarczającego kapitału wiedzy, który można by przeznaczyć na poprawę jakości obsługi pacjenta, bo priorytetem są zawsze inne, pilniejsze potrzeby. To właśnie z pragnienia zapewnienia jak najlepszego doświadczenia zarówno dziecka-pacjenta jak i jego rodzica wypływa chęć zmiany systemu i wsparcie tych osób po stronie ochrony zdrowia, które mają chęć i zapał, tylko nie zawsze istnieją możliwości i faktyczne wsparcie.
Na pokład fundacji wskoczyły różne osoby, które działają w biznesie i mają różne doświadczenia związane z pobytami w szpitalach. Moim pierwszym projektem, po dołączeniu do zespołu Fundacji, był Raport Dziecięcy Szpital Przyszłości, w którym staraliśmy się zdiagnozować obecne problemy i wyzwania z różnych perspektyw: ze strony szpitali, ze strony rodziców i małych pacjentów. Szukaliśmy również dobrych praktyk na rynku. Szefem tego projektu był Maciej Molenda, który został drugim prezesem fundacji.
Kolejnym moim zadaniem w Kidsach, które wykonuję do dziś, było zbudowanie relacji ze szpitalami dziecięcymi. Gdy Fundacja wystartowała, rozpoczęliśmy od zbudowania współpracy z Centrum Zdrowia Dziecka, natomiast naszą główną ambicją była współpraca z placówkami w całej Polsce. Przez ostatnie dwa lata konsekwentnie realizujemy ten plan.
– Na czym ta współpraca polega? To jest jakiś kontakt bieżący? Wsłuchiwanie się w potrzeby? Diagnoza i rozwiązywanie problemów?
– Działamy wielokanałowo i wielotorowo. Ze szpitalami staramy się utrzymywać bliskie relacje – być otwartym na ich potrzeby, ale też proponować rozwiązania wtedy, kiedy wiemy, że one są potrzebne. Nasz stały kontakt ze szpitalami polega na docenieniu już podejmowanych przez nich działań, dzieleniu się wiedzą, dobrymi praktykami. Robimy to między innymi poprzez nasz konkurs “Dziecięce Szpitale Przyszłości,” w którym zachęcamy i zapraszamy szpitale do zgłaszania tych inicjatyw, które uważają za innowacyjne w różnych kategoriach. W poprzedniej edycji było ich 10. Dyrektorzy szpitali razem z organizacjami pacjentów wybierają zwycięskie projekty, które są na naszej gali prezentowane. To sprawia, że placówki czują się i de facto są docenione, a dla innych placówek nagrodzone rozwiązania stanowią inspirację. To jest jeden taki obszar działania. Drugi to współpraca projektowa z konkretnymi placówkami na zasadach pilotażu. Z tymi placówkami, z którymi udało się nam utrzymać kontakt, chcemy wejść na bardziej zaawansowany poziom współpracy. Chcemy, aby te zmiany nastąpiły również w innych szpitalach.
W zeszłym roku reagowaliśmy też nagłą i doraźną pomocą, spowodowaną wojną i covidem. Nie mieliśmy w planach tego rodzaju działalności, ale staraliśmy się elastycznie i dynamicznie reagować na potrzeby szpitali, dlatego dostarczaliśmy środki dezynfekcyjne i maseczki w czasie pandemii. Potem pojawili się pacjenci z Ukrainy i pomysł translatorów, pomagających w szybkim tłumaczeniu i kontakcie z pacjentami z zagranicy. Oferowaliśmy również wyprawki (zawierające podstawowe kosmetyki i przedmioty higieny osobistej), ponieważ szczególnie w okresie wiosenno-letnim uchodźcy trafiali do nas bez niczego.
– Jak wygląda Wasza aktywność w liczbach w minionym roku?
– Dostarczyliśmy 95 translatorów do 26 szpitali, które wyraziły chęć otrzymania wsparcia. Te translatory w aktualnej sytuacji głównie kojarzą się z językiem ukraińskim, ale posiadają tak naprawdę możliwość tłumaczenia na 82 języki. Zrealizowaliśmy również projekt komunikacji przyjaznej pacjentom, polegający na szkoleniach z empatycznej komunikacji lekarzy z pacjentami. Na podstawie tych doświadczeń, został wydany podręcznik z rozmów lekarzy-pediatrów z rodzicami i dziećmi. To było 60 godzin warsztatów, 30 sesji monitoringowych. Czyli w sumie 90 godzin wiedzy przekazanej lekarzom, ponad 400 godzin projektu zespołowego, 60 przeszkolonych lekarzy i wspomniany już wcześniej przewodnik, który zostanie wydrukowany w tym roku jako podsumowanie projektu. Przekazaliśmy 550 wyprawek do 7 szpitali, które spakowali nasi dzielni wolontariusze.
Wszystkie zaangażowane w projekty osoby działają u nas wolontaryjnie. W ten sposób widać skalę zaangażowania. Nasz wolontariat kompetencyjny polega na skutecznym zarządzaniu i realizowaniu projektów i bliski jest codziennej pracy dlatego tym bardziej podziwiam te osoby, które po godzinach chcą i mają siłę, żeby to z nami robić.
– Działacie na zasadzie wolontariatu kompetencyjnego, który polega na tym, że osoby z fundacji dzielą się swoimi szczególnymi kompetencjami, wynikającymi z ich doświadczenia czy wykształcenia. Czy możesz powiedzieć trochę więcej o swoich kompetencjach projektowych w tym kontekście? Jak one Ci się przydają w wolontariacie na rzecz Fundacji?
– Pracujemy w interdyscyplinarnych zespołach w modelu mocno opartym o działania projektowe i metodologię Design Thinking. Staramy się szukać osób o różnych kompetencjach: badaczy, UX-ów, PM-ów, którzy prowadzą programy przez różne etapy projektowe i angażują się czasem przez cały proces, a czasem zostawiają swój etap kolejnemu zespołowi. Cała Fundacja stara się działać w oparciu o te metodyki – robimy retrospektywy, staramy się wykorzystywać podejście warsztatowe i projektowe. Stosujemy je wewnątrz i na zewnątrz organizacji. W relacjach ze szpitalami bardzo przydaje mi się także wątek psychologiczny. Mój dział jest bardzo mocno nastawiony na kontakt ze szpitalami, jesteśmy takim naturalnym nasłuchem potrzeb szpitali i mamy wolontariuszy, którzy pracują po stronie szpitala, ale są wolontariuszami K.I.D.S. Oni są dla nas często pierwszym filtrem pewnych pomysłów oraz źródłem informacji i weryfikacji pewnych koncepcji po to, żeby wiedzieć czy to jest problem jednostkowy czy systemowy. Tu na pewno ta empatyzacja jest ważnym elementem, który wykorzystuję na co dzień w Fundacji. Fundacja ma zupełnie inny byt niż klasyczna organizacja o celach biznesowych, dlatego szukamy sposobów na motywację ludzi, bo jedyną nagrodą, rodzajem wynagrodzenia jest satysfakcja ze zrealizowanego działania i to czego się po drodze nauczyłeś. Ta satysfakcja to dla nas prawdziwe wyzwanie bo pracujemy w obszarze trudnych tematów i projektów i wciąż eksperymentujemy jak wspierać naszych wolontariuszy tak, żeby czuli satysfakcję z realizowanych projektów i nie wypalali się.
– Jaki ten rok będzie dla Fundacji?
– Planujemy kontynuować naszą pracę. Wyciągnęliśmy dużo wniosków z poprzednich lat. Nadal na pewno będziemy eksperymentować. Rok 2023 to dla nas czas wyciągania wniosków z poprzednich lat – co nam wyszło, czego nie udało się zrobić jak to planowaliśmy, co poprawić, zmienić. Na pewno będziemy kontynuować projekt Przytul Wilka, czyli sprzedaż naszych cegiełek – wilczych maskotek wszystkim, którzy chcą wesprzeć Fundację. Dotychczas kierowaliśmy komunikację głównie do szpitali i do biznesu, z którym mieliśmy dobre relacje w kontekście wsparcia. W tym roku chcielibyśmy zyskać większą rozpoznawalność i bardziej zaangażować społeczności wokół szpitali, czyli rodziców i małych pacjentów. Nasz cel na ten rok to również lepsze wsłuchanie się w potrzeby, w tym potrzeby szpitali i lepsze zrozumienie jakiego wsparcia potrzebują oraz w jaki sposób wspierać je w zmianie i innowacyjności. Mam poczucie, że dzięki 3 latom doświadczeń możemy szpitale coraz efektywnie wspierać w zmianie na dobre.
– To na koniec pytanie czy masz dla nas jakieś polecajki książkowe?
– Polecam Health Design Thinking. Ludzie często myślą, że metodologia Design Thinking przydaje się do jakichś mniejszych dziedzin, typu branża kreatywna, marketing, ale branża heavy evidence based też może na tym bazować. I my jesteśmy tego przykładem. Polecam też książę Barbary Lipskiej Neurolożka. Piękny umysł, który się zgubił. Niezwykle wnikliwie opisany proces chorowania i doświadczenia demencji. To książka, która moim zdaniem pomaga rozwijać empatię. Po jednym z naszych Fundacyjnych projektów sięgnęłam też po Pozytywną Dyscyplinę i polecam tą książkę wszystkim rodzicom jako wsparcie w codziennych trudach rodzicielstwa. Uważam też, że z książek o rodzicielstwie można wiele zaczerpnąć do biznesu, szczególnie w kontekście dobrej komunikacji i Leadershipu.
Paulina Ignatowska – projektantka usług i facylitatorka projektowania scenariuszy przyszłości.
W Concordia Design wspiera projektowanie przyszłości analizą trendów i sygnałów zmian. Uczy zwinnego podejścia projektowego. Pracuje w oparciu o Human Centered Design (Service Design, Design Thinking i Creativity+Thinking). Pracując w Akceleratorze Huge Thing wspierała polskie i zagraniczne startupy technologiczne w wejściu na polski rynek. Wierzy, że design może zmieniać nasze życie na lepsze, dlatego dzieli się swoją wiedzą pełniąc funkcję Dyrektorki do spraw relacji ze szpitalami w Fundacji K.I.D.S. – Innowatorów Dziecięcych Szpitali.
WYDARZENIE
Fundacja K.I.D.S. w ramach międzynarodowej europejskiej inicjatywy i4KIDS-EUROPE jest współorganizatorem międzynarodowej konferencji Pediatric Innovation Day, która ma na celu promowanie innowacji w pediatrii.
Wydarzenie, które odbędzie się 27 października 2023 roku, zgromadzi szpitale pediatryczne, lekarzy, ekspertów i przedstawicieli firm z całej Europy. Konferencja skupia się na dyskusji na temat najnowszych osiągnięć i badań w dziedzinie innowacji pediatrycznych oraz promuje współpracę między sektorami medycyny, technologii i nauki. Projekt i4KIDS-EUROPE, którego częścią jest konferencja, dąży do integracji europejskiego sektora pediatrycznego i rozwijania innowacyjnych rozwiązań poprawiających opiekę zdrowotną dla dzieci. W ramach konferencji odbędzie się także finał projektu EIT HEALTH “Wild Card”, podczas którego startupy zaprezentują swoje innowacyjne rozwiązania z obszaru pediatrii.
Wydarzenie zakończy uroczysta Gala Konkursu Fundacji K.I.D.S., podczas której zostaną wyróżnione najbardziej innowacyjne dziecięce Polskie szpitale i projekty. Projekt i4KIDS-EUROPE skupia się na integracji interesariuszy sektora pediatrycznego i wprowadzaniu innowacyjnych rozwiązań, które mają poprawić efektywność leczenia, doświadczenie pacjenta i redukcję stresu związanego z pobytem w szpitalu.
Więcej informacji znajdziesz tutaj.
